Çalışan çocukların yaşadığı sorunları tüm boyutları ile anlamaya çalışan elinizdeki bu pilot çalışma, İstanbul’da Bağcılar ve Küçükçekmece’de gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın çocuk işçiliği alanında yapılacak diğer araştırmalara ışık tutmasını temenni ediyoruz. Bu iki bölgede çalışan cocukların durumunu ortaya çıkarmanın sınırlılıklarını ve güçlüklerini bilmekle beraber, hem çalışan çocuklara, hem de ebeveynlerine yönelik bu saha araştırmasının, Türkiye’de çocuk işçiliğini anlamaya dair önemli ipuçları sunabileceğini ve cocuk işçiliğini önlemeye dair mücadelede doğru politikaların ve uygulamaların izlenmesine katkı sunabilecegini umuyoruz.

Yoksulluk, çocuk işçiliğinin en önemli nedeni olarak görülmektedir. Yoksullukla birlikte, eğitime erişememe, göç, yetiskinlerin işsiz kalması ve aile gelirinin düşüklüğü, ailedeki geleneksel bakış açısı, mevzuatın eksiklikleri ve uygulanamaması ve işverenlerin çocuk işgücü talebi gibi nedenler de çocuk işçiligine yol açmaktadir. Bu araştırma raporu; kentte çocuk işçiliçini önlemeye yönelik model geliştirme konusunda yürüttüğümüz bir projenin parçasıdır. Tüm çocukların çocuk hakları kapsamında üstün yararlarını gözetmeyi ve bu perspektifle çocuk işçiligiyle mücadeleyi hedeflemektedir.

Bu raporda, çalısan çocuklar ve ebeveynleri ile yapılan nicel saha arastırmasının bulguları çocuk işçiliğinin önlenmesi için çocuğun iyi olma halini merkeze alan bütüncül çözüm önerileri geliştirmek üzere dikkatlerinize sunulmuştur. Çalışan çocuklar hemen hemen her alanda risk altında olan çocuk grubunu oluşturmaktadır. Araştırma araçlarının, bulgularının ve ortaya atılacak tüm önerilerin sadece Bağcılar-Küçükçekmece bölgesinde çalışan çocukların durumunu tespit ve iyileştirilmesi için değil, tüm Turkiye’de benzer ihtiyaçları ve sorunları olan çocuklar için doğru adımların atılması yönünde katkı sağlamasını ummaktayız. Kalıcı ve sürdürülebilir bir çözüm veriler ışığında bütüncül bir yaklaşımla ailelerin yaşam koşullarını iyileştirecek ve çocukların eğitime devamını destekleyecek sosyal politikaların geliştirilmesi ile mümkündür. Bu raporun bulguları da bu yöndeki çalışmalara kaynaklık sunmak amacındadır.

Bu çalışmaya açık kaynak olarak ulaşabilirsiniz:

http://cocukisciligineson.bilgi.edu.tr/wp-content/uploads/2019/06/c%CC%A7al%C4%B1s%CC%A7an-c%CC%A7ocuk-rapor.pdf

_

Emre Erdoğan

Galatasaray Lisesi ve Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nden mezun olan Emre Erdoğan aynı bölümde doktorasını tamamladı. 1996’dan itibaren kamuoyu araştırmaları yapan Erdoğan 2003 yılında bağımsız bir araştırma şirketi olan Infakto RW’yu kurdu. 2005 yılından itibaren Boğaziçi Üniversitesi ve İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde yarı zamanlı olarak Araştırma Metotları ve İstatistik dersleri veren Erdoğan, 2015 yılından itibaren İstanbul Bilgi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde tam zamanlı öğretim üyesi olarak çalışmaktadır. Doç. Dr. Erdoğan; dış politika ve kamuoyu, siyasal katılım, genç ve çocuğun iyi olma hali; gönüllülük, sosyal sermaye ve sosyal gelişim konularında çok sayıda araştırma yürütmüş ve yayın yapmıştır.

Gözde Durmuş

Pınar Uyan Semerci

İstanbul Bilgi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde öğretim üyesi olan Uyan Semerci, 2007 yılından beri Göç Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi müdürlüğü yapmaktadır. Lisans, Yüksek Lisans ve Doktora derecelerini Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nden alan Uyan Semerci’nin akademik çalışma alanları siyaset felsefesi, karşılaştırmalı siyaset, sosyal politika ve sosyal bilimlerde metodolojidir. Prof. Dr. Uyan Semerci; evrensellik, adalet, haklar, katılım, vatandaşlık, insani gelişim, yapabilirlik yaklaşımı, yoksulluk, göç, kolektif kimlik oluşumları ve çocuğun iyi olma hali konularında birçok araştırma projesi yürütmüş, makale ve kitap yayını yapmıştır.