Bu kitap, İpek Duben’in 2003’te seminer olarak başlayan ve altı ay atölyesinde workshop olarak sürdürdüğü bir çalışmasına dayanmaktadır. Duben, öğrencileriyle gerçekleştirdiği bu araştırmanın esas amacının, Türkiye’de çağdaş sanatta 1960’ların ikinci yarısı ile 70’lerde görülen ve 80’li yıllarda yaygınlaşan kırılmaları 90’larda ve 2000’li yıllarda çalışmalarında sürdüren sanatçıları mercek altına almak olduğunu ifade ediyor. Bunu yaparken de izlenen yöntemin, postmodern pratiklerin dayandığı teorik temelleri bilerek, modernizmden geçişleri doğru anlamak ve değerlendirmek olduğunu vurguluyor. Ülkemizde çağdaş sanatın kapsamlı dökümünü gösteren, örneklerin izlenebildiği bir müzenin bulunmayışı, yazılı ve görsel arşivin dağınık olması, sanatçılara ulaşmanın güçlükleri, görsel belgelerin eksikliği ve buna benzer birçok nedenden dolayı oldukça zor koşullar altında yapılan bu çalışmanın, Türkiye’deki çağdaş sanatı tanıtma konusunda bir başvuru kitabı olacağına inanıyoruz.

_

İpek Duben

1941’de İstanbul’da doğdu. İstanbul’da English High School ve Arnavutköy Amerikan Kız Koleji’ni bitirdikten sonra Chicago Üniversitesi’nde 1965 yılında siyaset bilimi dalında master aldı. Aynı bölümde doktora çalışmasını tez aşamasına kadar sürdürdü (1969). 1972-76 arasında New York Studio School’da sanat eğitimi gördü. İstanbul’a döndükten sonra (1977) sergiler açarken, Milliyet Sanat Dergisi, Tarih ve Toplum, Boyut ve Sanat Çevresinde sanat eleştirileri yazdı. 1984’te Mimar Sinan Üniversitesi’nden sanat tarihi doktorası aldı. 1990-91 arasında Plastik Sanatlar Derneği Genel Sekreterliği yaptı, bu sırada düzenlediği bir dizi panel ve konferanslar Çağdaş Düşünce ve Sanat ismiyle kitaplaştırıldı. İstanbul Teknik Üniversitesi, Yıldız Üniversitesi, Boğaziçi Üniversitesi ve İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde çeşitli dönemlerde ders verdi.